Foto Blues Historie: Post war blues - deel 31 Jimmy Reed

Jimmy Reed (1925 – 1976)
Samengesteld door Hans Ros

Mathis James Reed was een Amerikaanse bluesmuzikant en songwriter. Zijn specifieke stijl van elektrische blues was populair bij zowel blues als niet-bluesgroepen. Reed’s nummers zoals “Honest I Do” (1957), “Baby What You Want Me To Do” (1960), “Big Boss Man” (1961) en “Bright Lights, Big City” (1961) verschenen op beide Billboard het ritme en de blues van het tijdschrift en de hitlijsten van Hot 100.

Jimmy Reed werd geboren in Dunleith, Mississippi, in 1925. Hij leerde de mondharmonica en gitaar van zijn vriend Eddie Taylor. Na een aantal jaren daar te hebben gewerkt verhuisde hij in 1943 naar Chicago, Illinois. Hij werd vervolgens opgeroepen bij de Amerikaanse marine en diende in de Tweede Wereldoorlog.

Hij werd ontslagen in 1945 en keerde kort terug naar Mississippi, trouwde met zijn vriendin, Mary (voortaan bekend als Mama Reed). Daarna verhuisde hij naar Gary, Indiana, om te werken in een vleesverpakkingsfabriek van Armor. Tegen de jaren 1950 had Reed zich gevestigd als een populaire muzikant. Hij sloot zich aan bij de Gary Kings met John Brim en speelde op straat met Willie Joe Duncan.

Bij Vee-Jay begon Reed opnieuw met Eddie Taylor te spelen en bracht al snel “You Don’t Have to Go” uit, zijn eerste hit. Het werd gevolgd door een lange reeks hitsongs. Jimmy Reed behield zijn reputatie ondanks zijn ongebreidelde alcoholisme en zijn vrouw moest hem soms helpen de tekst van zijn liedjes te onthouden tijdens het opnemen.

In 1957 kreeg Reed epilepsie, hoewel de aandoening lange tijd niet correct werd gediagnosticeerd, omdat Reed en artsen aannamen dat het delirium tremens was. Toen Vee-Jay Records sloot, tekende zijn manager een contract bij het jonge ABC-Bluesway-label, maar Reed produceerde nooit meer een hit. In 1968 toerde hij door Europa met het American Folk Blues Festival.

Jimmy Reed stierf aan ademhalingsproblemen in 1976, in Oakland, Californië, acht dagen kort voor zijn 51e verjaardag. Hij is begraven op de Lincoln Cemetery in Worth, Illinois. Reed werd postuum opgenomen in de Blues Hall of Fame in 1980 en de Rock and Roll Hall of Fame in 1991.

De Rolling Stones hebben Jimmy Reed genoemd als een grote invloed op hun geluid en hun vroege setlijsten bevatten Reed’s nummers “Ain’t That Lovin ‘You Baby”, “The Sun Is Shining” (gespeeld door de Stones op het Altamont-concert in 1969) , “Bright Lights, Big City” en “Shame, Shame, Shame”. “Little By Little”, de B-kant van hun Britse hit “Not Fade Away” uit februari 1964 was een nabootsing van “Shame, Shame, Shame”. “Honest I Do” werd opgenomen op hun eerste album, The Rolling Stones. Voor hun 2016 release, Blue & Lonesome, namen ze een versie van Reed’s “Little Rain” op.

De Yardbirds namen “I Ain’t Got You” op voor de B-kant van hun tweede single “Good Morning Little Schoolgirl” met gitarist Eric Clapton. Met Jeff Beck namen ze de door Reed geïnspireerde instrumentale “Like Jimmy Reed Again” op, die werd uitgebracht op een heruitgave van hun album Having A Rave Up. The Animals beschouwden Jimmy Reed als een van hun belangrijkste inspiratiebronnen en namen versies op van “I Ain’t Got You” en “Bright Lights, Big City”. Van Morrisons groep Them namen “Bright Lights, Big City” en “Baby, What You Want Me to Do”, beide op het album The Story of Them Featuring Van Morrison.

Jimmy Reed with Eddie Taylor - Big Boss Man

Wil je meer luisteren van Jimmy Reed, check deze link


Ook op Blues Magazine ...