David Sanborn (1945-2024): Σεμνός, αλλά πανταχού παρών

Ο David Sanborn δεν κινήθηκε μόνο με άνεση σε πολλά είδη μουσικής (rock, jazz, R&B), αλλά «έφερε ξανά το σαξόφωνο στο rock ‘n’ roll». (Φωτογραφία: JazzTimes)

Η ανακοίνωση ήταν σαφής: «Με λύπη σάς μεταφέρουμε την απώλεια του διεθνώς αναγνωρισμένου με έξι Grammy, David Sanborn. Απεβίωσε την Κυριακή 12 Μαίου το απόγευμα, μετά από παρατεταμένη μάχη με έναν καρκίνο του προστάτη με επιπλοκές».

Η λιτότητα της ανακοίνωσης συμβαδίζει με τη σεμνή, αλλά διακεκριμένη καριέρα του Sanborn, ο οποίος δεν κινήθηκε μόνο με άνεση σε πολλά είδη μουσικής (rock, jazz, R&B), αλλά «έφερε ξανά το σαξόφωνο στο rock ‘n’ roll».

Σε ηλικία τριών χρόνων προσβλήθηκε από πολιομυελίτιδα· μέρος της αποθεραπείας του, για να δυναμώσει το στήθος του, περιλάμβανε μαθήματα σαξοφώνου.

Σε ηλικία 16 ετών, ο David Sanborn εμφανίζεται στο Blue Not Club της Νέας Υόρκης, δίπλα στους (από αριστερά) Eddie Fisher, Kenny Rise, Hamiet Bluiett και Daon James. (Φωτογραφία: David Sanborn)

Γεννήθηκε στη Φλόριντα και μεγάλωσε στο Μιζούρι. Σε ηλικία τριών χρόνων προσβλήθηκε από πολιομυελίτιδα· μέρος της αποθεραπείας του, για να δυναμώσει το στήθος του, περιλάμβανε μαθήματα σαξοφώνου. Σε ηλικία 14 χρόνων έπαιξε με τον Albert King, μετά σπούδασε μουσική στα Πανεπιστήμια Northwestern και Iowa και ξεκίνησε τη μουσική του καριέρα στα μέσα της δεκαετίας του ‘60. Στα 24 του χρόνια, έπαιξε στο Woodstock με τους Butterfield Blues Band και μετά έκανε καριέρα ως μουσικός «μισθοφόρος».

Οι συνεργασίες του αποτελούν ένα Top40 κορυφαίων καλλιτεχνών: George Benson, Tommy Bolin, David Bowie, Brecker Brothers, James Brown, Butterfield Blues Band, Eric Clapton, Roger Daltrey, Eagles, Gil Evans, Bryan Ferry, Aretha Franklin, Kenny G, Kenny Garrett, Grateful Dead, Donny Hathaway, Ian Hunter, Bob James, Al Jarreau, Billy Joel, Elton John, Rickie Lee Jones, Little Feat, Kenny Loggins, Jaco Pastorius, Linda Ronstadt, Rolling Stones, Todd Rundgren, Carly Simon, Paul Simon, Bruce Springsteen, Steely Dan, Cat Stevens, Sting, James Taylor, Toto, Loudon Wainwright III, Roger Waters, Ween, Stevie Wonder…

Εκτός από τη συμμετοχή του σε άπειρα άλμπουμ και σε περιοδείες κορυφαίων καλλιτεχνών, έκανε και μια πολύ αξιόλογη σόλο καριέρα, κυκλοφορώντας συνολικά 25 άλμπουμ, από το 1975 έως το 2015. Το 1981 απέσπασε το πρώτο του Grammy με το «All I need is you», το οποίο θα ακολουθούσαν άλλα πέντε. Και μεταξύ άλλων συνέθεσε και μουσική ταινιών, με πιο γνωστή την επιτυχημένη τριλογία «Φονικό Όπλο».

Το εισιτήριο από την εμφάνισή του στο Ρόδον Live το 1997. (Φωτογραφία: Μωρίς Σιακκής)

Εκεί όμως που ήταν πρωτοπόρος, ήταν στην τηλεόραση. Και δεν αναφέρομαι στις εμφανίσεις του στο «Saturday Night Live», όπου ήταν μέρος της μπάντας, ούτε στις αντίστοιχες στο «Late night with David Letterman». Ήταν η υλοποίηση και συμμετοχή του ως συμπαρουσιαστής με τον Jools Holland στην εκπομπή της αμερικανικής τηλεόρασης «Night Music» (1988-1990).

Πού έγκειται όμως η πρωτοπορία; Μέχρι τότε, οι μουσικές τηλεοπτικές εκπομπές είχαν εμφανίσεις καλλιτεχνών (είτε μέσω playback είτε live), συνεντεύξεις, ειδήσεις και αποσπάσματα από συναυλίες. Το «Night Music» είχε τρεις καινοτομίες: η πρώτη ήταν ότι οι καλεσμένοι συνέθεταν όλο το μουσικό φάσμα, από παραδοσιακή μουσική και μπλουζ μέχρι ροκ, τζαζ και πειραματική.

Η δεύτερη, και βασικότερη, ήταν ότι οι τηλεθεατές είχαν την ευκαιρία να δουν κορυφαίους καλλιτέχνες να παίζουν live, με τη συνοδεία μιας εξαιρετικής house-band (Sanborn, Marcus Miller, Omar Hakim, Robben Ford κ.ά.). Και όχι μόνο αυτό, αλλά στο τέλος έβλεπαν να παίζουν μαζί καλλιτέχνες που ενίοτε ανήκαν και σε διαφορετικά είδη μουσικής.

Ο David Sanborn έκανε μια πολύ αξιόλογη σόλο καριέρα, κυκλοφορώντας συνολικά 25 άλμπουμ. Μάλιστα το 1981 απέσπασε το πρώτο του Grammy με το «All I need is you», το οποίο θα ακολουθούσαν άλλα πέντε.

Στο Montreux Jazz Festival στην Ελβετία, το 2009. (Φωτογραφία: Μωρίς Σιακκής)

Και η τρίτη ήταν η παρεμβολή ασπρόμαυρων clips από παλιούς καλλιτέχνες που κατέδειχναν τη συμβολή τους στην εξέλιξη της σύγχρονης μουσικής. Οι τρεις αυτές καινοτομίες υπάκουαν ουσιαστικά σε ένα συγκεκριμένο concept: η μουσική δεν γνωρίζει σύνορα.

Δυστυχώς, η σειρά κράτησε μόνο δύο χρόνια και 44 επεισόδια. Ευτυχώς, τη μετέδωσε τότε η ΕΡΤ κι έτσι είχαμε την ευκαιρία να δούμε, όχι μόνο την αφρόκρεμα της σύγχρονης μουσικής, αλλά και μοναδικά jams μεταξύ Randy Newman και Mark Knopfler, Taj Mahal και Todd Rundgren, Eric Clapton και Robert Cray, Sonny Rollins και Leonard Cohen, Aaron Neville και Rob Wasserman, Dr John και Jeff Healey…

Ουσιαστικά, ήταν ένα «Μουσικό Κουτί» 30 χρόνια νωρίτερα. Ας αποχαιρετήσουμε τον David Sanborn με ένα –τί άλλο;– Top10 από συνθέσεις του, υποκειμενική επιλογή της αφεντιάς μου:

1. David Bowie, «Young Americans» (1975)