มนุษย์กับสัตว์

มนุษย์กับสัตว์ - GotoKnow

orathai

orathai ketpeak

มนุษย์กับสัตว์

ความแตกต่างของมนุษย์กับสัตว์คือ มนุษย์มีวัฒนธรรม เรียนรู้ได้จากสัญลักษณ์
-เช่น ภาษา มนุษย์มีภาษาที่พัฒนา การสืบพันธุ์ของมนุษย์ไม่มีฤดูกาลเหมือนสัตว์
นอกจากนี้ มนุษย์ต้องพึ่งพาผู้อื่นในยามเด็ก และมนุษย์ปรับสิ่งแวดล้อมให้สนองความต้องการของตัว

มนุษย์ถือตัวว่า มีความรู้คิด มีจิตวิญญาณ มีปัญญารู้จักแก้ปัญหา คิดค้นสร้างสรรค์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งมีคุณธรรมที่มนุษย์เรียกกันว่า "มนุษยธรรม"

"คน" กับ "มนุษย์" ว่ากันตามลักษณะแล้ว อาจะมองเห็นได้ชัดว่า มีลักษณะภายนอกคือร่างกายไม่แตกต่างกันเลยและเหมือนกันเป็นที่สุด หาแยกกันได้ไม่ แต่เมื่อว่ากันโดยคุณลักษณะภายใน คือคุณธรรมแล้วไซร้ คงพอจะจำแนกแยกแยะได้โดยมิต้องสงสัยเลย

แต่เมื่อเอาไปเปรียบเทียบกับสัตว์ทั่วไป แน่นอน! ว่า สัตว์ที่เราเรียกกันว่า "คน" หรือ "มนุษย์" นี้ ย่อมประเสริฐเป็นที่สุด ด้วยอาศัยปัญญา ความคิด กอปรทั้งคุณธรรมเป็นเหตุบ่งชี้

แต่เมื่อเอา "คน" กับ "มนุษย์" มาเปรียบเทียบกันก็คงแตกต่างและเหมือนกันด้วยเหตุดังว่ามาแล้วนี้ ส่วนใครคนใดจะมีความเป็นคนมากน้อยเท่าใด ? หรือ มีความเป็นมนุษย์มากน้อยเท่าใด ? นั้น คงต้องอาศํยคุณธรรมเป็นเหตุตั้ง ซึ่งอาจจะทำให้เราสามารถพิจารณาได้ด้วยดี

ใครคนใดที่มีคุณธรรมในตัวน้อย อาจจะบ่งให้รู้ว่า คนๆ นั้นมีความเป็นมนุษย์ในตัวน้อย มีความเป็นคนมาก ยิ่งไร้ซึ่งคุณธรรมมากเท่าใด ความเป็นมนุษย์ของเขาก็ยิ่งลดน้อยลงไป แต่ความเป็นคนของเขากลับมีมากขึ้นเท่านั้น แต่สิ่งที่เป็นอยู่ ที่เห็นนั้น เขาก็เป็นเพียงแค่สัตว์ชนิดหนึ่งที่เราเรียกกันว่า "คน"

ในทางกลับกัน ใครคนใดที่มีคุณธรรมในตัวมาก อาจจะบ่งให้รู้ว่า คนๆ นั้นมีความเป็นมนุษย์ในตัวมาก มีความเป็นคนน้อย ยิ่งมีคุณธรรมมากเท่าใด ความเป็นมนุษย์ของเขาก็ยิ่งมีมากเท่านั้น ความเป็นคนของเขาก็มีน้อยลง อาจจะเรียกได้ว่า "นี่แหละที่เขาเรียกว่า "มนุษย์"

แต่ว่าโดยสรุปแล้ว คนเราก็มีทั้งดีทั้งชั่วด้วยกันทั้งนั้น ในความเป็นคนก็มีความมนุษย์เจือปนอยู่ แม้ในความมนุษย์ก็ยังมีความเป็นคนปะปนอยู่ คนที่ดีนักดีหนา เขาก็ยังมีข้อที่ควรติติง, แม้ในคนที่ว่าเลวนักเลวหนา เขาก็ยังมีคุณธรรมให้ต้องสำนึก อย่างที่เขาว่าแหละ สัจจะ(ความจริงใจ)ก็ยังมีในหมู่โจร ด้วยเหตุนี้แหละ คนเราใช่ว่าจะดีไปหมด หรือเลวและชั่วร้ายไปเสียทุกอย่าง

พระพุทธเจ้าตรัสว่า "ทนฺโต เสฏฺโฐ มนุสฺเสสุ" ในบรรดามนุษย์ คนได้รับการฝึกฝนพัฒนา(กาย วาจา ใจ) แล้ว นั่นแหละ เป็นผู้ที่ชื่อว่า "ประเสริฐที่สุด"

ว่าโดยชาติกำเนิดแล้ว คนหรือมนุษย์เราถือว่าเป็นประเสริฐกว่าสัตว์เดรัจฉานยิ่งนัก แต่จะให้ประเสริฐโดยแท้จริง ก็ต้องอาศัยคุณธรรมคือการฝึกฝนพัฒนากาย วาจา ใจของตนให้ดีขึ้นเพียงอย่างเดียวเท่านั้นถึงจะนับว่าประเสริฐขึ้น ๆ ในหมู่มนุษย์ด้วยกัน เอย

มนุษย์อาจทะนงตัวว่าอยู่เหนือสัตว์อื่น แต่ถึงอย่างไรมนุษย์ก็ยังต้องเป็นไปตามธรรมชาติของการเกิด แก่ เจ็บ ตาย และทนทุกข์ทรมานกับสิ่งแวดล้อมที่เป็นพิษและการเบียดเบียนกัน เช่นเดียวกับสัตว์ทั้งหลายในปัจจุบันที่เกิดสภาวะโลกร้อน เศรษฐกิจตกต่ำ น้ำมันแพง ไม่ว่าสัตว์หรือคนก็ต้องหาทางเอาตัวรอดด้วยกันทั้งสิ้น วิธีการหนึ่งคือ การที่คนและสัตว์อยู่ร่วมกันอย่างสมดุลในธรรมชาติให้มากที่สุดนั่นเอง

แต่สิ่งที่เห็นชัดมากที่สุด..ในตอนนี้ คือ มนุษย์สามารถหาเหตุผล ใช้เหตุผลเข้าข้างตัวเอง หรือแก้ตัวได้เมื่อทำผิด .... แต่สัตว์ ทำอย่างนี้ไม่เป็น

http://profile.ameba.jp/yuraliipuz/
http://www.myspace.com/552614595

เขียนใน GotoKnow โดย orathai
ใน โลกใหม่แห่งการเรียนรู้ของอรทัย

คำสำคัญ (Tags): #เปรียบเทียบมนุษย์กับสัตว์

หมายเลขบันทึก: 418591เขียนเมื่อ 6 มกราคม 2011 14:02 น. ()แก้ไขเมื่อ 20 พฤษภาคม 2012 11:47 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow

นโยบายความเป็นส่วนตัว (Privacy Policy)

ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี

ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท